Saturday 19 September 2015

మనసు అదుపు తప్పుతుంది

ఎందుకో తెలీదు గాని 30 ఏళ్ల క్రితం నాతో కలసి ఒంగోలు 'గవర్నమెంట్ పాలిటెక్నిక్" మొదటి బ్యాచ్ (1982-86) లో చదువుకున్న ఒక పొడవాటి ఎర్రటి,ఉన్నింటి పిల్లాడు మోహన్ (కృష్ణా జిల్లా అని గుర్తు) అనుకుంటా గుర్తొచ్చాడు. 
రామనగర్ లో ఉంటుండేవాడు. కొత్త రాలి సైకిల్ వాడేవాడు (అప్పట్లో అది నా లైఫ్ టైమ్ అంభీషన్) రక రకాల డ్రస్ లు ఉండేవి. హంగర్ కి తగిలించి పూట కొకటి మార్చేవాడు. మగాళ్లు పర్ఫ్యూమ్ లు వాడతారని , విధ్యార్డులకి ఒక జత మించి చెప్పులుంటాయని, చేతి వాచీ లు రెండు మూడు రకాలు మాచింగ్ వి వాడొచ్చని, జుట్టు దువ్వు కోవటానికి గుండ్రటి దువ్వెనలు కూడా ఉంటాయని అతడిని చూసాకే తెలిసింది.
అలాంటి పిల్లాడి కి స్వాతి వారపత్రికలో ' దాంపత్య దీపం' అని సమరం డాక్టర్ గారి ప్రశ్నలు సమాదానాలు చదివి వాటిని బద్రంగా దాచుకునే అలవాటు ఉండేది. అప్పట్లో ఒక తమాషా జరిగింది.
" నా పేరు నిర్మల, కొత్తగా వివాహమయింది. నాకు మా వారు నచ్చలేదు. ఆయన నల్లగా ఉంటారు. కట్నం తక్కువని ఇష్టం లేని పెళ్లి చేశారు. నాకు మావారి ని తప్ప ఎర్రగా ఉన్న కుర్రాళ్ళని చూస్తే మనసు అదుపు తప్పుతుంది. నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకోలేక పోతున్నాను . ---- ఒక సోదరి, రామ్ నగర్, ఒంగోలు " అని ఒక ప్రశ్న.. దానికి డాక్టర్ గారి సమాదానం ప్రచురించారు ఒక వారం.
అంతే ........
అప్పటినుండి, ఆ కుర్రాడు నిద్రలేవటం,
రాలి సైకిల్ తుడుచు కోవటం, నీళ్లొసు కోవటం,
ఆవేవో క్రీములు రాసుకోవటం ,
పోలోమని రాంనగర్ అన్నీ వీదులు తీరగటం , ఎప్పుడన్నా కాలేజీ కి రావటం జరుగుతుండేది .
పాపం సైకిలు టైర్లు మార్చాడు,
సైకిల్ మీద తిరిగి రంగు తగ్గాడు గాని ఆ నిర్మలని మాత్రం కని పెట్టలేక పోయాడు.
ఎందుకో ఆ కుర్రాడు ఉదయాన్నే గుర్తొచాడు.
అరే నాయనా మోహన్ .. ఇంకా ఏమి దాస్తాం గాని, నేనే ఆ నిర్మల !!

No comments:

www.susri.home.blog

  అందరికీ నమస్తే 66o పోస్టులు పైగా వ్రాసిన ఈ బ్లాగ్ లోని నా పోస్ట్ లలో  చాలా అచ్చుతప్పులు ఉండటం గమనించాను.  వాటన్నిటినీ ఎడిట్ చేస్తూ, modify...