Sunday 31 May 2015

పసుపుతాడు


నేను దిగిన బస్సు దుమ్ము లేపుకుంటు వెళ్లింది.
.
ఆ మట్టిబాట మీద నిలబడి సంచి బుజాన తగిలించుకుని చుట్టూ పరికించాను. .
అంతా నిర్మానుష్యంగా ఉంది. కొద్ది దూరంలో ఒక నేరేడు చెట్టు కింద ఒక పాక ఉంది.
బయట ఉంచిన ఒక చిన్న బెంచీ మీద నల్లటి యువకుడు ఒకరు టీ కాస్తు కనిపించాడు.
..
దూరంగా దేవాలయపు ద్వజ స్తంభం ఒకటి కనిపిస్తోంది. ..
చుట్టూ ఉన్న పచ్చటి పొలాలలో లేగ దూడలు రెండు ఆనందంగా గెంతు తున్నాయి.
రామాయపాలెం లో చాంతాడు చుట్టరికాపు అమ్మమ్మ ఒకావిడ ఉంది. .
రెండు సంవత్సరాల క్రితం బందువులతో వచ్చినపుడు మొదటి సారి చూశాను ఆవిడని.
చనిపోయిందని తెలిసి చివరి సారిగా చూడటానికి వచ్చాను .
నెమ్మదిగా ఆ పాక వద్దకు నడిచాను.
..
రామాయపాలెం ఎంత దూరం లో ఉంటుంది? ..
గతం లో ఒకసారి వచ్చినప్పటికి జ్నాపకం రాక అడిగాను .
.
అతడిని పరీక్షగా చూశాను . .
గతం లో ఎక్కడో చూశాను.
ఎక్కడ చూసానో జ్ణపకం రాలేవటం లేదు.
..
టీ చెప్పి సిగిరెట్టు ముట్టించి ఆలోచించ సాగాను . ..'
నిన్నేక్కడో చూసిన గుర్తు “ టీ గ్లాసు అందుకుని చెప్పాను.
..
నాకు గుర్తొచ్చారు జగ్గయ్య పేట లో లాడ్జి ఉండికదా మీకు “ సన్నగా నవ్వి చెప్పడతను...
..
అవును ఇప్పుడు గుర్తొచ్చింది నాకు. ..
మా లాడ్జి చరిత్రలో అలాటి సంఘటన అదే ప్రధమం.
మరిచి పోలేని అరుదైన విషయం అది.
సంవత్సరము క్రితమనుకుంటాను .. తరచు ( తరచూ అంటే మామూల్లు లేటయిన ప్రతిసారి )
జరిగే పోలీసు దాడిలో ఈ కుర్రాడు మరొక ప్రౌడ తో పోలీసులకి చిక్కాడు.
.
అప్పటి ఎస్సై కి కాస్త కోక పిచ్చి ఎక్కువ ఉందని, .
పెళ్ళాం తరుచూ మంచం మీది నుండి తంతుందని ,
అలా తన్నిన ప్రతిసారి తన మోజు తీర్చుకోవటం కోసం దాడి కార్యక్రమాలు నిర్వహిస్తాడని వినికిడి.
..
అలాటి దాడిలో ఆ కుర్రాడు ఆమెతో దొరికి పోయాడు. ..
ఆమె నల్లగా తుమ్మ మొద్దులా ఉంది.
కానీ స్త్రీ తాలూకు సహజ మయిన సౌందర్యం మాత్రం ఆమెలో ఉన్నది .
కళ్ల నిండా మత్తు ఉంది.
..
ఎస్సై నాలుక తడుపుకున్నాడు...
..
దాన్ని స్టేషన్ కి లాక్కు రండి. అన్నాడు..
.
పోలీసులకి బొత్తిగా తెలుగు వ్యాకరణం రాదు. .
ముఖ్యంగా లింగ బేదం తెలియదు .
స్త్రీ లింగం బదులుగా నపుంసక లింగాన్ని వాడతారు.
అప్పటిదాకా వంగి మౌనంగా ఉన్న కుర్రాడు పెద్దగా అరిచాడు.
స్టేషన్ కి ఎందుకు .
"ఆ మె నా బా ర్య."
..
చదువు లేక పోయినా అతనికి పోలీసు జాతి గురించి చూచాయగా తెల్సినట్టుంది. ..
ఆ మాటల్కి యెసై కంటే ఆమే ఎక్కువగా కలవర పడింది.
తనని ఒక్క దాన్ని స్టేషన్ కు రమ్మన్నప్పుడు మౌనంగా అతడు జారుకుంటాడని అనుకుంది.
కానీ అతను అలా ప్రకటిస్తాడు అనుకోలేదు.
హటాత్తుగా అర్ధం కానీ భావం ఒకటి ఆమెని చుట్టుకుంది.
చీర కొంగు ని బుజం చుట్టూ కప్పుకుంది.
ని పేరు ఎంటిరా ? లాటీ తో తల పైకి లేపుతూ అడిగాడు యెస్ సై .
“రాజు “
రాజు .. అబ్బా బాగుందిరా. మరి దాని పేరు రాణా?
అవును
.
ఆ కుర్రాడి సమాదానానికి నాకు ఆశ్చర్యం వేసింది. .
ఆ ప్రౌడ తరచూ రకరకాల పేర్లతో దాదాపు మా లాడ్జి అన్నీ రూముల్లోనూ ,
అన్నీ రకాల మగాళ్ల తోను గడిపిండి.
నిజానికి ఆవిడ పేరు ఆవిడ కె తెలియ క పోవచ్చు.
..
నీ అమ్మ వయసు ఉంటుంది . ఇది నీ పెళ్ళామా?..
..
ఎస్సై అతడిని పక్కకి తీసుకెళ్ళాడు...
సహజంగా పోలీసు వాళ్ళు ఉపయోగించే టెక్నిక్ ఒకటి ప్రయోగించాడు.
“ నిన్న ఉదయం ఏమి తిన్నార్రా? “
ఇద్దరి వద్దా రెండు రకాల సమాదానాలు రాబట్టాక నా దగ్గరా మీ వేషాలు .
మక్కెళు విరుగుతాయి . అంటూ పోలీసు బాషలో తిట్టటం మొదలెట్టాడు సబ్ ఇన్స్పెక్టర్.
..
యెస్సై మాటలకి అడ్డు పడుతూ ఆ కుర్రాడు (రాజు ) ..
రెప్పోద్దుటే పెళ్లి చేసు కుంటున్నాం' అంటూ ఆమె చేతిని కానిస్టేబుల్ చేతిలోంచి గుంజాడు .
రేపటి దాకా ఎందుకు ఆ పెళ్ళే దో ఇప్పుడే చేసుకోండీ' అన్నాడు వెటకారంగా.
ఇద్దరు కానిస్టేబుళ్లని పురమాయించి పసుపుతాడు ,
పోటో గ్రాఫర్ ని పిలిపించాడు.
ఈ తతంగం అంతా నేను మిగతా వారితో కలిసి చూస్తూనే ఉండిపోయాను.
.నిమిషాల్లో పెళ్లి పూర్తి చేయించాడు టేప్ లో మంగళ వాయిద్యాలు వినిపిస్తూ..
మంచి పోటో ఒకటి తియ్యవయ్యా రెప్పొద్దుట పేపర్లో వేయిద్దాం.
..
ఈ వింత పెళ్లి విషయం...
..
తర్వాత వధూవరులను (?) అలానే విడిచి వెళ్ళి పోయారు పోలీసు బృందం. ..
అంతా నాటకీయంగా అరగంటలో పూర్తి అయ్యింది.
..
జేబులు కొట్టుకు బతికే వీడికి , ..
ఒళ్ళు అమ్ముకునే దానికి పెళ్లేమిటి ?
యెస్సై పిచ్చి కాక పోతే సాయంత్రానికి మామూలే'
విషయాన్ని తేల్చి చెప్పాడు మరో పెద్ద మనిషి.
..
సిగిరెట్టు చేతిని చురుక్కు ..మనిపించింది.
ఇహం లోకి వచ్చాను . అదే చివరి సారి చూడటం ఈ కుర్రాడిని.
ఆ తర్వాత రాణీ (నాకు తెలిసిన ఆమె చివరి పేరు ) తిరిగి మా లాడ్జి లో మకాం పెట్టలేదు .
ముఖం చెల్లలేదు కాబోలు . నాకు నవ్వొచ్చింది.
పెళ్లి చేసుకున్నావటోయ్? " మామూలుగా అడిగినా నా కంఠం లో వ్యంగ్యం ద్వనించింది.
"రాణీ" అంటూ పిలిచాడు అతను.
తడిక తొలగించుకుని ఒక స్త్రీ బయటకి వచ్చింది.
బాష రాని వాడిలా మూగ బోయాను.
గతం లో విటులని ఆకర్షించడానికి కట్టిన ఛీరకి ,
ఇప్పుడు ఒద్దికగా కట్టుకున్న నేత చీరకి చాలా బేధం ఉంది.
..
నుదుట రూపాయ బిల్లంత బొట్టు తో నిండుగా ఉంది. ..
నేను తేరుకోటానికి చాలా సేపు పట్టింది.
..
నన్ను చూసిన ఆమె ఒక్క క్షణం నుదురు చిట్లించి, ..
గుర్తు పట్టిన తర్వాత ఒక పలకరిపు చిరునవ్వు నవ్వింది .
ఆ నవ్వు నిర్మలంగా ఉంది.
..
వస్తానోయ్..' అని చెప్పబోయిన మాట
'వస్తాను రాజు' గా బయటకి వచ్చింది.
..
నా గొంతు నాకే వినిపించలేదు...
తిరిగి గాఢమయిన నిశ్శబ్దం నన్ను ఆవరించింది.
(కోస్తావాణి , రాజమండ్రి 1989)

No comments:

www.susri.home.blog

  అందరికీ నమస్తే 66o పోస్టులు పైగా వ్రాసిన ఈ బ్లాగ్ లోని నా పోస్ట్ లలో  చాలా అచ్చుతప్పులు ఉండటం గమనించాను.  వాటన్నిటినీ ఎడిట్ చేస్తూ, modify...