ప్రేమ రంగు నలుపు

మంటల్లో నా దేహం కాలిపోతూ ఉంది.

దూరంగా తడి బట్టలతో నా బర్త ఏడుస్తున్నాడు. 

అతని సన్నిహితులు అతడిని ఓదారుస్తున్నారు. పొగలి పొగలి అతను ఏడవటం నాకెందుకో బాధగా లేదు. ఏడేళ్ళ కాపురం. అగ్నిగుండం చుట్టూ చిటికిన వేలు పట్టుకుని ప్రదక్షనలు చేశాను. ఏడడుగులు అతనితో  నడిచాను. అమ్మమ్మ చెప్పిన ఆచారాలన్నీ మనసా వాచా పాటించాను. అతన్ని స్నేహించాను,సేవించాను,  ప్రేమించాను, కామించాను.  బార్యగా నేను చేయవలసిన విధులన్నీ ఇష్టపడి చేశాను.

మరి బరద్వాజ?? ఎంత సహజంగా ఏడుస్తున్నాడు? ఏమి ఎరగనట్టు? తన చేతులతో తానే మత్తు ఇచ్చి అవును మత్తు ఒక ఎనెస్థీషియా వైద్యుడు చంపదలుచుకుంటే, ఏ ప్రపంచానికి తెలుస్తుంది. అతను హైపర్తైటీస్ వాక్సిన్ అన్నాడు. నేను నమ్మాను. అసలు నమ్మటమనే పదమే తప్పు. బరద్వాజ నా ప్రాణం. తానొకటి నేనొకటి కాదు? మరి ఎందుకు ? ఎందుకు చేసావి పని? నన్నెందుకు చంపావు.

***

చితి మండిన పది పదిహేను  రోజుల తర్వాత అనుకుంటా.. అతను హాస్పిటల్ లో ఉన్నప్పుడూ.. అతనితో పాటు నేను ఉన్నాను. ఈ విషయం చెప్పటం అనవసరం. నేను అతనితో లేని దేప్పుడు. ?? నేను అతనితోనే ఉన్నాను.

ఊహించని విషయం ...

సంజనా అతని గది లోకి వచ్చింది. సంజనా నా పి‌జి స్నేహితురాలు. ప్రాణ స్నేహితురాలు. మా ఇద్దరి పేర్లు కూడా ఒకటే.

 ఎందుకు? ఎందుకు ? వచ్చి ఉంటుంది. బరద్వాజ గురించి ఊహ మాత్రం గా కూడా తప్పుగా ఊహించలేను. అతను నా వాడు. ఎప్పటికీ అతను నావాడే. మరో విదంగా ఆలోచన చేసినా కూడా నన్ను నేను తప్పు గా అనుకున్నట్లే..

“సంజానా గారా నమస్తే కూర్చోండి” బరద్వాజ చిరు మందహాసం తో చెప్పాడు. హమ్మయ్య ..

ఆమె తటపటాయిస్తూ ఉంది...

“డాక్టర్ జీ మీరేమీ అనుకోకండి. ఇది సమయం కూడా కాదు. కానీ అవసరం అలాటిది.”

“చెప్పండి . పర్లేదు “

“కొన్ని కారణాల వల్ల నాకు ఒక చేదు పరిచయం ఉండేది. “ ఆమె తల వంచుకుని నెమ్మదిగా మాట్లాడుతుంది.

“అయిదేళ్ళ తర్వాత నేను జీవితం లో స్తిరపడ్డాక అతను మళ్ళీ తారస పడ్డాడు. ముగిసి పోయిన చరిత్ర తవ్వి తీశాడు .. నేను నచ్చ చెప్పాను. వినలేదు..”

“అతను ఉత్తరాలు వ్రాస్తుండే వాడు. వి.. వి .. రం .. గా.. తన ఉత్తరాలు అన్నిటిని తను అడిగినప్పుడు తిరిగి ఇచ్చేయాలని, ఒక్కటి మిస్ అయినా నా గతం గురించి ఇంట్లో చెప్పాల్సి వస్తుందని భయపెట్టాడు”

“నరకయాతన అనుభవించాను. మా వారితో చెప్పాను. కొంత ఘర్షణ జరిగినా మేము పోలీస్ కంప్లైంట్ ఇచ్చాం. సాక్షాలుగా ఆ ఉత్తరాలు కావాల్సి వచ్చాయి...”

భరద్వాజ వినకూడని విషయం వింటున్నట్టుగా ముందుకి వంగాడు.

“వాటిని నా ప్రాణ  స్నేహితురాలు మీ భార్య ‘అంజు’ వద్ద దాచాను. వైలెట్ కలర్ మఖమల్ క్లాత్ లో చుట్టి న చిన్న మూట.. తన వార్డ్ రోబ్ లో ఉంటుంది.. మీరు శ్రమ అనుకోకుండా వెతికి ...”

బరద్వాజ రక్తం మొత్తం డ్రైన్ అయిన వాడిలా కుర్చీ లో నుండి లేచి ఆమె మీదకి లంఘించాడు.  

“రాకాసి దానా ఎంత పని చేసావే?.. అన్యాయంగా నా బార్యని చేజెతులారా ..”  లేచి ఆమె గొంతు పట్టుకున్నాడు.