నోకియా ఫోన్ నుండి మా ఇంటికి మెసేజ్ పెట్టాను. “ కలెక్టర్ మీటింగ్ అయ్యేసరికి లేటయ్యింది. అక్క వాళ్ళ వద్ద ఉండి రేపు టౌన్ లో పని చూసుకుని వచ్చేస్తాను. జాగర్త” అని
**
అక్క రోజు మాదిరిగా నాలుగున్నరకే లేచి కారేజి లు రెడి చేసింది. ఏడు గంటలకి బావ తను పని చేసే స్కూల్ కి వెళ్ళటానికి బస్టాండ్ కి , ఎనిమిదికి రవి బాబు హైస్చూల్ కి వెళ్ళిపోయారు.
నేనూ స్నానం చేసి అక్కకి సాయం గా వంటగదిలో చపాతీలు కాలుస్తూ ..
“అక్కా .. ఏమయినా అనుకో కాని చెప్పాల్సిన బాద్యత నాకు ఉంది.” అక్క మొహం లో అంత ఆశ్చర్యం ఏమీ లేదు.
“నా పర్సు లో అయిదువందల కాగితం ఒకటి మిస్సయింది.” .. తనవైపు చూస్తూ “రవిబాబు తీసాడు” అన్నాను.
నేన్ను ఆశ్చర్యపరుస్తూ అక్క “నాకు తెలుసు. ఈ మధ్య తరచూ ఇంట్లో నుండి డబ్బులు మిస్సవుతున్నాయి.”
**
మరుసటి వారం మళ్ళీ అక్క వాళ్ళ ఇంటికి వచ్చినప్పుడు హల్లో ఒక పటం కట్టించి పెట్టిన అయిదువందల నోటు దాని కింద “నేను దొంగని” అని వ్రాసిన రవిబాబు వ్రాత కనిపించాయి. ఈ ఛండాలపు ఆలోచన బావది అని తెలిసుకుని బాధ పడ్డాను.
**
ఇలాటివి టీన్స్ లోకి అడుగిడుతున్న పిల్లలు ఉన్న ఇంట్లో సహజంగా జరుగుతుంటాయి. (చిన్నప్పుడు మా అక్క తన టెస్ట్ పుస్తకాలలో దాచుకునే రెండు రూపాయల కాగితాలు దొంగిలించి అనేక సినిమాలు చూసే వాడిని.)
ఇలాటి సమస్యలని ఎంత బాగా డీల్ చేసామా అనే దానిమీద పిల్లల వ్యక్తిత్వపు నిర్మాణం జరుగు తుంది.
**
ఆ తర్వాత ఒక సారి ఒక సివిల్స్ టాపర్ ఇంటర్వ్యూ చదివాను. అప్పటిదాకా ఎదిగే నా పిల్లలని ఈ సమస్య తలెత్తకుండా ఎలా పెంచాలా అనే ఆలోచన నన్ను కలవర పెడుతూ ఉండేది.
ఆ ఇంటర్వ్యూ లో ఆమె తన తండ్రి అనుసరించిన ఒక పద్దతి గురించి చెప్పారు. సరిగ్గా నేనూ అదే ఆచరించాను.
**
పుల్ల ఐసు అర్దరుపాయి అమ్మే రోజుల్లో మా పెద్ద పిల్లలిద్దరికి చెరో చిన్న పుస్తకం చెరో యాబై రూపాయలు ఇచ్చేవాడిని. ఎంతయినా ఖర్చు పెట్టుకోండి. ఎందుకు ఖర్చు చేసారో ఈ పుస్తకం లో వ్రాయండి. డబ్బు ఖర్చు అవగానే నాకు ఈ పుస్తకం చూయించి మళ్ళీ యాబై తీసుకోండి. అని చెప్పాను. (అది ఇప్పుడు అయిదు అంకెల్లోకి మారింది.)
నేనెప్పుడు వాళ్ళు వ్రాసిన వాటిలో ఇదెందుకు? అని అడగలేదు. నాన్నకి చెప్పాలి అని అన్న ఆలోచన వారిని ఆలోచింపచేస్తుంది. మా పిల్లల ముగ్గురికి ఇదే పద్దతి అలవాటు చేసాను. ఆర్ధిక క్రమశిక్షణ తో నా పిల్లలు ఎదగటానికి ఇది తోడ్పడింది.
**
తండ్రి కి తెలియకుండా తల్లి పిల్లలకి డబ్బు ఇవ్వటం కరెక్ట్ కాదు (నా దృష్టిలో)
అది ప్రేమ కేటగిరి కింద అనిపిస్తుంది కాని కరెక్ట్ మాత్రం కాదు.
బ్రతకటానికి ఎక్కువ ఖర్చు కాదు. మరోకరిలా బ్రతకాలి అనుకున్నప్పుడే సమస్యలు. అసంతృప్తులు...
**
**
అక్క రోజు మాదిరిగా నాలుగున్నరకే లేచి కారేజి లు రెడి చేసింది. ఏడు గంటలకి బావ తను పని చేసే స్కూల్ కి వెళ్ళటానికి బస్టాండ్ కి , ఎనిమిదికి రవి బాబు హైస్చూల్ కి వెళ్ళిపోయారు.
నేనూ స్నానం చేసి అక్కకి సాయం గా వంటగదిలో చపాతీలు కాలుస్తూ ..
“అక్కా .. ఏమయినా అనుకో కాని చెప్పాల్సిన బాద్యత నాకు ఉంది.” అక్క మొహం లో అంత ఆశ్చర్యం ఏమీ లేదు.
“నా పర్సు లో అయిదువందల కాగితం ఒకటి మిస్సయింది.” .. తనవైపు చూస్తూ “రవిబాబు తీసాడు” అన్నాను.
నేన్ను ఆశ్చర్యపరుస్తూ అక్క “నాకు తెలుసు. ఈ మధ్య తరచూ ఇంట్లో నుండి డబ్బులు మిస్సవుతున్నాయి.”
**
మరుసటి వారం మళ్ళీ అక్క వాళ్ళ ఇంటికి వచ్చినప్పుడు హల్లో ఒక పటం కట్టించి పెట్టిన అయిదువందల నోటు దాని కింద “నేను దొంగని” అని వ్రాసిన రవిబాబు వ్రాత కనిపించాయి. ఈ ఛండాలపు ఆలోచన బావది అని తెలిసుకుని బాధ పడ్డాను.
**
ఇలాటివి టీన్స్ లోకి అడుగిడుతున్న పిల్లలు ఉన్న ఇంట్లో సహజంగా జరుగుతుంటాయి. (చిన్నప్పుడు మా అక్క తన టెస్ట్ పుస్తకాలలో దాచుకునే రెండు రూపాయల కాగితాలు దొంగిలించి అనేక సినిమాలు చూసే వాడిని.)
ఇలాటి సమస్యలని ఎంత బాగా డీల్ చేసామా అనే దానిమీద పిల్లల వ్యక్తిత్వపు నిర్మాణం జరుగు తుంది.
**
ఆ తర్వాత ఒక సారి ఒక సివిల్స్ టాపర్ ఇంటర్వ్యూ చదివాను. అప్పటిదాకా ఎదిగే నా పిల్లలని ఈ సమస్య తలెత్తకుండా ఎలా పెంచాలా అనే ఆలోచన నన్ను కలవర పెడుతూ ఉండేది.
ఆ ఇంటర్వ్యూ లో ఆమె తన తండ్రి అనుసరించిన ఒక పద్దతి గురించి చెప్పారు. సరిగ్గా నేనూ అదే ఆచరించాను.
**
పుల్ల ఐసు అర్దరుపాయి అమ్మే రోజుల్లో మా పెద్ద పిల్లలిద్దరికి చెరో చిన్న పుస్తకం చెరో యాబై రూపాయలు ఇచ్చేవాడిని. ఎంతయినా ఖర్చు పెట్టుకోండి. ఎందుకు ఖర్చు చేసారో ఈ పుస్తకం లో వ్రాయండి. డబ్బు ఖర్చు అవగానే నాకు ఈ పుస్తకం చూయించి మళ్ళీ యాబై తీసుకోండి. అని చెప్పాను. (అది ఇప్పుడు అయిదు అంకెల్లోకి మారింది.)
నేనెప్పుడు వాళ్ళు వ్రాసిన వాటిలో ఇదెందుకు? అని అడగలేదు. నాన్నకి చెప్పాలి అని అన్న ఆలోచన వారిని ఆలోచింపచేస్తుంది. మా పిల్లల ముగ్గురికి ఇదే పద్దతి అలవాటు చేసాను. ఆర్ధిక క్రమశిక్షణ తో నా పిల్లలు ఎదగటానికి ఇది తోడ్పడింది.
**
తండ్రి కి తెలియకుండా తల్లి పిల్లలకి డబ్బు ఇవ్వటం కరెక్ట్ కాదు (నా దృష్టిలో)
అది ప్రేమ కేటగిరి కింద అనిపిస్తుంది కాని కరెక్ట్ మాత్రం కాదు.
బ్రతకటానికి ఎక్కువ ఖర్చు కాదు. మరోకరిలా బ్రతకాలి అనుకున్నప్పుడే సమస్యలు. అసంతృప్తులు...
**
No comments:
Post a Comment