మెలకువ వచ్చింది

కార్బైడ్ వేసి మగ్గబెట్టి పండించిన మామిడిపండులా ఉంది కనకం. 
ఊటి లో అడివిలా అనిపించే చిక్కటి చెట్ల మధ్య దగ్గర దగ్గరగా కుర్చుని ఉన్నాం. 
“వచ్చి మూడు వారాలు అయింది. ఇక వెళ్దామా?”
“వద్దు ఇంకొన్నాళ్ళు ఇక్కడే ఉండిపోదాం.” 
“ATM కార్డులు బ్లాక్ అయినాయి. tez మీద లాక్కోస్తున్నాను. వెళ్లిపోదాం.”
“అక్కడ మనకి ప్రైవసీ ఉండలేదు. ప్రతి చిన్న విషయం మీ శిష్యులు ఇంటికి చేరవేస్తూ ఉన్నారు.”
“నేను చెబుతాలే. ముందు నువ్వు వెళ్ళు. నువ్వు వెళ్ళిన రెండు రోజులకి నేనూ వచ్చేస్తాను. ఒకరికి ఒకరం మాట్లాడుకోవద్దు. నో ఫోన్. నో వాట్స్ అప్. నో fb. అసలు నువ్వెవరివో నేనెవరినో. మరో వారం లో అమరావతి లో కొత్త డిజైన్ ల ప్రదర్శన ఉంటుంది. అందరు అందులో రెచ్చిపోతారు. ఇక మన జోలికి రారు.”
“ఆ నరసరావ్ పేట శిష్యుడు ఉన్నాడే. అతనొక్కడు చాలు”
“ఎదో డిపార్ట్మెంట్ పేరు మీద ఒక లారి సానిటరీ పాన్స్ కి ఆర్డర్ పెట్టి లెటర్ బస్సులో డ్రైవర్ కి ఇచ్చి పంపుతాను. అది ఎక్కడి నుండి వచ్చిందో అర్ధం కాక దాన్ని పట్టుకుని ఉన్న జుట్టు పీక్కుంటూ ఉంటాడు.”
“అంతే అంటారా?”
“అంతే..”
“నన్ను వదిలించుకునే ఆలోచన ఉందేమో అని చిన్న అనుమానం”
“ఛి.. ఛి... అలాటివి మనసులో పెట్టుకోకు..”
“ఎదో శబ్దం అవుతుంది వినండి”
..
..
..
..
..
“ఎదో అడవి జంతువు. పు .. లి గాండ్రింపు లో ఉంది”
“పు లా ?%^$#@??”
పొదలో నుండి చప్పుడు చెయ్యకుండా బయటకి వచ్చాం. ఇంకా చీకటి పడలేదు. సన్నటి చినుకులు. అడవి పూల వాసన. వాతావరణం ఆస్వాదించే పరిస్థితి లేకుండా.. దూరంగా గాండ్రింపు.. వెన్నులో వణుకు.
కనకం వళ్ళు చల్లబడింది.
ఆకులు మీద ఎదో జంతువు నడుస్తున్న చప్పుడు... చుట్టూ నిశబ్దం. కోతులు చెట్టు ఊడలు పట్టుకుని దూరంగా వెళ్లి పోతున్నాయి. పక్షుల శబ్దాలు ఆగిపోయాయి. కాలానికి పాజ్ బటన్ నొక్కినట్లు...
కర్ణభేరి పగిలేట్టు గా పులి గాండ్రింపు...
“వింటున్నారా?” గుస గుస గా అంది.
“లేదు లెక్క పెడుతున్నాను. నుటముప్పైనాలుగు కి వర్గం ఎంత అని?”
ఆమె కోపంగా చూసింది.
“బిపి కంట్రోల్ చేసుకోటానికి నాకు తెలిసిన పద్దతి ఇదే.”
ఈ చెట్టు ఎక్కుదాం.
ఇద్దరం చెట్టు ఎక్కటం మొదలెట్టాం. ప్రాణ భయం అన్నీ నేర్పుతుంది. దాదాపు పది అడుగులు ఎక్కాను.
కొమ్మ మీద స్తిరంగా కూర్చుంటూ కనకానికి చెయ్యి అందించాను.
..
..
..
..
సరిగ్గా అప్పుడు జరిగిందా సంఘటన. గుబురుగా ఉన్న ఆకుల మద్య నుండి ఒక పొడవాటి చిరుత ఎగిరి దూకి కనకాన్ని లాక్కు పోయింది. ఏం జరిగిందో మైండ్ లో రికార్డ్ అయ్యే లోపు జరిగి పోయింది.
నూట ముప్పై నాలుగు ఇంటు నూట ముపై నాలుగు #$%@
..
..
..
పది నిమిషాలు భారం గా గడిచాయి.
మళ్లీ చప్పుడు.. రాలిన ఆకుల మీద మెల్లగా నడుస్తూ వచ్చింది చిరుత..
కొమ్మ ని కరుచుకుని దాగే ప్రయత్నం చేస్తున్న నన్ను ప్రశాంతం గా చూసింది.
అయిపొయింది. కధ ముగింపు కి వచ్చింది.
నూట ముప్పై నాలుగు కి వర్గం పదిహేడు వేల తొమ్మిది వందలా .....
జేబులో నుండి పిస్టల్ తీసి గురి చూసి కాల్చాను.
గాల్లోకి ఎగిరిన పులి వెనక్కి పడి పోయింది.
..