రంగు కళ్ళద్దాలు

(ఒక్క సారి నలబై ఏళ్ల వెనక్కి వెళ్దాం )
రధానికి కట్టిన మోకులు రోడ్డు మీద సమాంతరంగా పరిచి ఉన్నాయి.
రధం మీద రంగనాయకుడు కొలువై ఉన్నాడు. పూలతో రధం నిండుగా ఉంది.

ఇరుసుకి కందెన పెట్టిన నిలువెత్తు చక్రాలు కదలటానికి సిద్దంగా ఉన్నాయి. చొప్పాలు (చక్రాల వేగం తగ్గించాడానికి బ్రేకుల లాటి త్రికోణం కొయ్యలు) పట్టుకుని గ్రామ కంసాలి కుటుంబం లోని మగ వాళ్ళు సిద్దంగా ఉన్నారు.

రెండు వైపులా మోకులు పట్టుకుని భక్తులు సిద్దంగా ఉన్నారు.
ఎర్రటి ఎండ ని ఎవరూ లక్ష పెట్టటం లేదు.
టైర్ బండి మీద పీపా తో తెచ్చిన నీళ్ళు తోవ పొడుగునా రోడ్డు మీద కారుస్తున్నారు.
రోడ్డు కి అడ్డంగా ఉన్న కరెంటు తీగలు కనెక్షన్ లు విప్పేసి తేరు (రధం) తిరగటానికి సిద్దం చేస్తున్నారు.

ఆకాశం వైపు అందరు ఆసక్తిగా చూస్తున్నారు.

అంతా సిద్దం.
బొబ్బలేక్కే కాళ్ళని ఎవరూ పట్టించుకోవటం లేదు.
నీడకి వెళ్లి తిరిగి వచ్చే సరికి మోకు లాగే అవకాశం మరొకరు లాగేసు కుంటారని ఎవరు కదలటం లేదు.
తలలోనుండి కారే చెమట కొత్త చొక్కాల్లోకి కారి పోతూ ఉంది.
నుదిటి సింధూరం బొట్లు ముక్కు మీదకి జారి పెదాలకి చేరుతున్నాయి.

రోశయ్య పంతులు తన పాత కాలం నాటి సైకిల్ తొక్కుకుంటూ అప్పుడే గుడి పక్కకి చేరాడు.
దిగి సైకిల్ ముందు కండవాచుట్టి పురికొస కట్టి ఏర్పాటు చేసిన సీటు మీది పిల్లాడిని కిందకి దించాడు.

అక్కడికి ఎనిమిది మైళ్ళ దూరం నుండి ఎండలో సైకిల్ తొక్కుకుంటూ వచ్చాడు. కాని నిజానికి ఎప్పుడో రావలసింది.
దారిలో సైకిల్ పంచరవటం దాన్ని బాగుచేయించు కుని రావటం వళ్ళ లేటయ్యింది

పిల్లాడిని దించ గానే కండవా విప్పి బుజాన వేసుకున్నాడు.

నడుముని ఉన్న మొలతాడు కి సైకిల్ తాళం కట్టుకున్నాడు.
తనవి పిల్లాడివి చెప్పులు తీసి సైకిల్ లజేజ్ స్టాండు కి కాగితం లో చుట్టి పెట్టాడు.

“ఇక పద”

“నాన్నా ఈ సారి నాకు కళ్ళ జోడు (అట్ట తో చేసి, రంగు కాగితం అంటించి రబ్బరు తల వెనక్కి తగిలించుకునేట్టు ఉండే బొమ్మ కళ్ళజోడు) కొనిపెట్టాలి.” పిల్లాడు అడిగాడు.
ఆ రోజు అది ఎన్నోసారో గుర్తే లేదు.

“ అలాగే “

“ఎర్ర రంగు ది. రబ్బరు గట్టిగా ఉండాలి “

“సరే రా ఖచ్చితంగా .. గుళ్ళోకి వెళ్లి స్వామి ని చూసి వచ్చి వెళ్ళేటప్పుడు అలాగే కొంటాను.”

రెండు అడుగులు వేసారో లేదో పిల్లాడు మళ్ళీ “నాన్నా” అన్నాడు.

“ఏమయింది?”

కాళ్లు కాలుతున్నట్లు కాలు మార్చి కాలు మీద గబా గబా నిలబడుతున్నాడు.

అయన వెంటనే పిల్లాడిని బుజం మీదికి ఎత్తుకుని కండవాతో అరికాళ్ళు అద్దాడు.

రంగనాధుడు తేరు మీదికి చేరడాన్ని అప్పటికే గమనించాడాయన.

పరుగు లాటి నడకతో గుడి ప్రవేశ ద్వారం వైపు నడిచాడు.

దారిలో కొబ్బరి కాయ, పూజా ద్రవాలు కొనుక్కుని తువాళ్ళో వేసుకుని గుడి లోకి నడిచాడు.

ధ్వజ స్థంభం చుట్టూ పిల్లాడి తో ప్రదక్షణలు చేసాడు.

గుడి చుట్టూ ప్రదక్షణలు చేసే చోట బండలు కాలి పోతూ ఉన్నాయి.

కొబ్బరి పీచు అక్కడక్కడా కాళ్ళు బొబ్బలు పోకుండా వేసి ఉన్నారు.

రంగానాధుని దర్శనం చేసుకుంటుంటే బజార్లో పెద్ద గా " #నారాయణ .. #నా#రా #య #ణ" అని వినిపించింది.

బక్తులంతా ముక్త కంఠం తో అరుస్తున్నారు.
రధం మీద అయ్యవారు ప్లేట్లో కర్పూరం వెలిగించి హారతి ఇవ్వసాగాడు.
మంగళ వాయిద్యాల మోత మొదలయ్యింది.

“అదుగో గరుత్మంతుడు.”
ఎవరో ఉద్వేగంగా అరిచాడు.

పిల్లాడిని ఎత్తుకుని కాళ్ళు రెండు తలకి రెండువైపులా వచ్చేట్టు కోర్చోబెట్టుకుని “వాసు చూడు అదిగో గరుత్మంతుడు. గుడి చుట్టూ తిరుగుతున్నాడు. ఇక రధం లాగుతారు.”
ఆయన రధం వద్దకి పరుగు లంకించుకున్నాడు.

అప్పటికే రద్దీ మొదలయ్యింది. గోల గోల గా నారాయణ అంటూ మోకు పట్టుకున్న వాళ్ళు లాగటం ఆకాశం లోకి మతాబులు పేల్చడం, రధం కదిలింది.
ఎవరో ‘హర హరా “ అన్నారు పెద్దగా.

అందరూ కోరస్ గా #హర #హరా అంటూ చెట్టు మాను సైజులో ఉన్న మోకులు బలంగా లాగారు.
ఒక్క కుదుపుతో రధం కదిలింది.

రధం మీద పసుపు ఉన్న ప్లేటు దొర్లింది.
గాలి గట్టిగా వీచింది. ఎవరో ఒక స్త్రీ జుట్టు విరబోసుకుని నాట్యం చేయటం మొదలయ్యింది.

మరెవరో బక్కేట్లతో నీళ్ళు గుమ్మరిస్తున్నారు.

రధం ఎటుపైపు లాగాలో ఒక పెద్దాయన గొంతు చించుకు అరుస్తున్నాడు.
చొప్పాలు వేసి రధం వేగం నియంత్రన చేస్తున్నారు.

అంతా 'నారాయణ' మయం. అందరూ ఎదో ఉన్మాదం లో ఉన్నారు.

రోశయ్య పంతులు పిల్లాడిని తల మీద నుండి దించకుండానే వచ్చి రధం మోకు పట్టుకోటానికి జనం లో దూరాడు.

గుంపులో అతికష్టం మీద చోటు చేసుకుని మోకు ముట్టుకున్నాడు. బుజం మీద బిడ్డ చేత ముట్టించాడు.

తోక్కుకుంటున్న జనం లోనుండి బయటకి వచ్చి దూరంగా ఒక చెట్టు కింద నిలబడి చేతులెత్తి రంగనాయకుని కి నమస్కరించాడు.

మొదలు పెట్టటం లేటే గాని గంటలో రధం నాలుగు వీధులు తిరిగి మళ్లీ గుడి ముందు దాని స్థానం లోకి వచ్చి చేరింది.

రధం తో పాటు ప్రదక్షణలు చేసిన గరుత్మంతుడు మాయం అయ్యాడు. సందడి సద్దు మణిగింది.

“నాన్నా కళ్ళ జోడు.” పిల్లాడు మళ్లీ మొదలెట్టాడు.

రోశయ్య పంతులు జేబులో చెయ్యి పెట్టాడు. అది #ఖాళీగా ఉంది.

పిల్లాడిని మోసుకుంటూ తను తిరిగిన ప్రతి చోట వెతకటం మొదలెట్టాడు.
ఆయనకి తెలిసిన వాళ్ళు కొందరు తారస పడ్డారు.

“ఏమయింది పంతులు గారు “

అయన ఆదుర్దాగా “నా డబ్బులు ఎనిమిది రూపాయలు ఉండాలి. ఇంకా చిల్లర కూడా, రెండు పావలాలు “

కాళ్ళు అరిగేలాగా తిరిగాడు. డబ్బు కనిపించ లేదు.

తిరునాళ్ళ లో పీచు మిఠాయి ని, గుర్రపు శాలని, రంగుల రాట్నాన్ని, చక్కర చిలకలని, బెల్లం మిఠాయిని, రంగు గోలీ శోదాలని, బూరలని, రక రకాల గాలిపటాలని, గిల్లక్కాయాలని, గోలీలని,
రేకు కప్పలని, చెక్క బొమ్మలని, కీ ఇస్తే డోలు కొట్టే కుందేలు బొమ్మని , చెరుకు గడలని, పిల్లాడు ఆశగా చూస్తూనే ఉన్నాడు.

తండ్రి డబ్బులు పారేసుకున్న సంగతి వాడికి అర్ధం అయింది. పిల్లాడికి కళ్ళద్దాలు కొనటానికి చిల్లరయినా మిగిలిందేమోనని జేబులు వెతికాడు.

“నాన్నా నాకు కళ్ళ జోడు వద్దు. చలివేంద్రం లో మంచినీళ్ళు తాగి ఇంటికి వెళ్లిపోదాం. నన్ను దించు ” అన్నాడు తండ్రి తో
***.
#సుశ్రీ 23-04-19