సంక్రాంతి శుభాకాంక్షలు

అప్పుడు:
'బండి మీద ప్రయాణం తగ్గించండి' అని వైద్యులు చెప్పినప్పుడు కారుకి మారాడు.
ఉంటున్న ఇంట్లో కొళాయిలు లు వాస్తు ప్రకారం లేవని, 
ఖాళీ స్తలం లో 'వాస్తు హోమం' చేయించి మరీ ఇల్లు కట్టించాడు.

ఇన్సూరెన్స్ ఏజంటుగా అన్నీ ఎత్తులు చూశాడు.

యడాదికి లక్షల్లో కమిషన్ తీసుకున్నాడు.
**
పరిచయాలని వాడుకున్నాడు. చేతులు నోప్పెట్టేదాకా నోట్లు వ్రాసి ఇచ్చాడు.
అమరావతి లో స్థలం కొన్నాడు. పావలా ఇచ్చి అగ్రిమెంట్ అయ్యాడు.

ఆశించినంత హైక్ రాలేదు. రిజిస్ట్రేషన్ చేసుకోవలసి వచ్చింది.

ఇల్లు అమ్మాడు. కారు అమ్మాడు. అందిన డబ్బు అందినట్టు మద్యవర్తి సాక్షం గా చేల్లెశాడు.

రిజిస్ట్రేషన్ డబ్బు సమకూర్చుకున్నాడు.

అమ్మకందార్లు ముగ్గురిలో ఒకాయనకి ఇంకో అరగంటలో రిజిస్ట్రేషన్ ఆనంగా హార్ట్ అటాక్ వచ్చింది. హాస్పిటల్ ... వైద్యం ... కాలం చెయ్యటం అన్నీ అయిపోయాయి.

ఎప్పుడో వదిలేసిన అతని బార్య వేదిక మీదికి  వచ్చింది. అమ్మకం మీద 'స్టే' తెచ్చింది. ఆస్తి అమ్మటానికి లేదని లాయరు చేత ప్రకటన ఇప్పించింది. రిజిస్టరు గారికి కాపీ పంపింది.

ఇప్పుడు:

సాయంత్రం నాలుగు గంటలు శ్రమిస్తే గాని ఆ ఇల్లు కనుక్కుని చేరుకోలేక పోయాను.

ఔట్ స్కర్ట్స్ లో ఉన్న ఏమాత్రం డెవెలెప్ కానీ లోకాలిటీలో ఉన్న ఒక రేకుల ఇల్లు.

తలుపు మీద చప్పుడు చేయగానే పదేళ్ళ ఒక అమ్మాయి కిటికీలోంచి చూసి లోపలికి వెళ్లింది.

తర్వాత ఆవిడ వచ్చి తలుపు తీసింది.

శుబ్రంగా లేని పట్టు పంచ కట్టుకుని అతను దైవ ప్రార్ధన చేస్తున్నాడు.

“బాగున్నారా?” బయంగానే అడిగిందావిడ.

నేనేమీ మాట్లాడలేదు. చుట్టూ చూస్తూ ఉండిపోయాను.

ఇద్దరు పిల్లలు ఆమె ఏదో బట్టల మీద అద్దకం పనులు చేస్తూ ఉన్నట్టుగా వాతావరణం.

“కాఫీ తాగుతారా?” అని అడిగింది.

ఆమె పలకరింపుగా అడిగిన విషయం అర్ధం అయ్యేలోపు హడావిడిగా అతను పూజ ముగించాడు.

అలానే వచ్చి కాళ్ళ దగ్గర కూర్చుని “ఈ నెలలో అయిపోతుంది. ఎవరవి వాళ్ళకి ఇచ్చేస్తాను.” అన్నాడు.

అతని చేతికి ఉన్న కుంకుమ నా బట్టలకి అంటుకుంది.

“మానసిక వైద్యశాలలో చూయిస్తున్నాను.” అందామే.. పొడిపొడిగా..
**
చేతి సంచీలో ఉన్న అరిశల పోట్లాం తీసి పిల్లలకి ఇచ్చి,
బయలుదేరుతూ “సంక్రాంతి శుభాకాంక్షలు” అని చెప్పాను.