Tuesday 14 November 2017

తియ్యటి లడ్డు

ఒక్కోసారి అనుకోకుండా కొన్ని వేదికలు పంచుకోవాల్సి వస్తుంది.
“చినమనగుండం” అనే ఒక మారుమూల ఊరికి వృతి రీత్యా ఈ ఉదయం వెళ్లినప్పుడు ఆ గ్రామ సర్పంచ్ నేను గ్రామం లోకి వచ్చానని తెలుసుకుని అక్కడి ఎలిమెంటరీ స్కూల్ లో జరిగే బాలల దినోత్సవానికి అతిదిగా ఆహ్వానించాడు.
నాకు గంట పైగా లేటు ఉందని మీరు కొనసాగించండి వీలుంటే వచ్చి కనబడతానని చెప్పాను.
కానీ నా కోసం కార్యక్రమం ప్రారంభం చేయలేదని తెలిసి వెంటనే వెళ్ళాను.
చిన్న చిన్న పిల్లలు, బుగ్గలమీద పౌడర్, కొత్త రిబ్బన్లు, పెట్టెలో దాచిన మడతల బట్టలు, నూనె పూసి దువ్విన తలలు ముగ్గురు టీచర్లు, సర్పంచ్, మరో ఇద్దరు అతిదులు సిద్దంగా ఉన్నారు.
పిల్లలని చూస్తే ముచ్చటేసింది. వాళ్ళని సిద్దం చేయించిన టీచర్లు ని అభినందించాను.
ప్రధానోపాద్యాయుడు చక్కగా పరిచయం చేశాడు. వక్తలు పిల్లలు వయసుని గమనించకుండాను, టీచర్లు హిస్టరీ పాటం బోదిస్తున్నట్టుగాను మాట్లాడారు.
నా వంతు వచ్చే సరికి చిన్న పిల్లల కి ఏమి చెప్పాలో ఒక్క క్షణం స్పురించలేదు.
ప్రశ్న సమాదానం లాగా నేను మాట్లాడటం మొదలెట్టాను.
మీరందరికి పార్కు అంటే తెలుసా?
తెలుసు
అక్కడ ఏమి ఉంటాయి?
చెట్లు, ఇంకా పక్షులు ..
ఇంకా?
నీళ్ళ గుంటలు..
కదా? ఒక సారి ఒక పిల్లాడు ఆ పార్కు లో నుండి ఇంటికి వెళుతూ ఉంటే ఆ నీళ్ళలో ఒక మెరుస్తున్న ఉంగరం కనిపించింది. ఉంగరం అంటే తెలుసా?
తెలుసు .. తెలుసు ..
(ఒకసారి ఎఫ్‌బి లో వ్రాసిన గుర్తు. పిల్లలకి అనుకూలంగా మార్చి చెప్పాను)
ఇలా మొదలెట్టి నేను చెప్పదలుచుకున్న విషయం చెప్పేశాను.
వారి వద్ద సెలవు తీసుకుని నా బండి వద్దకి నడుస్తుంటే .. ఒక చిన్న పిల్ల ఆరేడు ఏళ్ళు ఉంటాయి.. పరిగెట్టుకుంటూ వచ్చి .. తనకి ఇచ్చిన 'బూందీ లడ్డు' పొట్లం లోనుండి ఒక లడ్డు ముక్క తుంచి నా చేతిలో పెట్టింది.
అంత తియ్యటి లడ్డు నేనెప్పుడూ గతం లో తిన్న గుర్తు లేదు. 

2 comments:

Anonymous said...

ఈ సంఘటన నిజంగా జరిగిఉంటే మంచి అనుభూతి. అదే సభలో జిలేబి పైకూ పద్యాలు చదివితే పాపం పిల్లలు బిక్కచచ్చి పోయేవారు.

సుశ్రీ said...

ఒకే మనిషి కి రెండు id లు జిలేబి & anonymous :D

www.susri.home.blog

  అందరికీ నమస్తే 66o పోస్టులు పైగా వ్రాసిన ఈ బ్లాగ్ లోని నా పోస్ట్ లలో  చాలా అచ్చుతప్పులు ఉండటం గమనించాను.  వాటన్నిటినీ ఎడిట్ చేస్తూ, modify...