పార్సిల్

“హలో.. మేడమ్”
“హలో .. ఎవరు?”
“సుగుణ మేడమ్ గారెనా? ‘అమెజాన్’ నుండి మీకో పార్సిల్ వచ్చింది. పెద్ద అట్టపెట్టె. “
“తీసుకు వస్తున్నారా?”
“ COD మేడమ్ రెండువేల చిల్లర ఉంది.”
“పర్లేదు తీసుకురండి. పే చేస్తాను”
“ఇక్కడ కస్తూరి బా గర్ల్స్ స్కూల్ అని ఉంది. వెలుగొండ రూట్ లో ఉన్న స్కూల్ .. ఆదేగా?”
“అవును. అక్కడే ఉన్నాను. తీసుకురండి”
“సారి మాం కనీసం 18 కి మీ పైగా రావాల్సి ఉంటుంది. సర్వీస్ గిట్టదు. మీరు సాయంత్రం. టౌన్ లోకి వచ్చినప్పుడు తీసుకుంటారా?”
“నేనయినా ఆ పార్సిల్ ఇక్కడికి తీసుకు రావాల్సిందే. మీరే పంపండి. అడిషనల్ గా పెట్రోల్ ఖర్చు నేను ఇస్తాను”
..
డెలివరీ బాయ్ స్కూల్ కి వెళ్ళేసరికి గంట పైన పట్టింది. పార్సిల్ పెట్టె పెద్దది కానీ బరువు పెద్దగా లేదు.
స్కూల్ కి వెళ్ళే సరికి సుగుణ మేడమ్ గారు క్లాస్స్ లో ఉన్నారు. ఆఫీసు గది వద్ద వెయిట్ చేస్తుంటే వాళ్ళ దూరపు బంధువు కూతురు అక్కడే చదువు తున్న విషయం అతనికి గుర్తొచ్చింది.
గ్రౌండ్ లో తోటి పిల్లలతో కలిసి చెట్ల కింద కూర్చుని చదువుకుంటున్న ఆ అమ్మాయిని కలుసుకుని పలకరించాడతను.
“అన్నా .. సుగుణ టీచర్ కోసమా? పార్సిల్ తెచ్చావా?” 9 వ క్లాసు చదువుతున్న ఆ అమ్మాయి అడిగింది.
“పార్సిల్ . విషయం నికెలా తెలుసు?”
“స్కూల్ లో పిల్లలందరికోసం తెప్పిస్తారు టీచర్ గారు. ఆమె స్వంత డబ్బు తో.. మాకు ఇక్కడ ‘అమ్మ’ ఆమే “ ఆ అమ్మాయి చెప్పింది.
..
“హలో.. బాబూ “
“మేడమ్ చెప్పండి”
“ఇందాక కార్టన్ పెట్టె డెలివరీ ఇచ్చావు. డబ్బు లు చిల్లర ఇచ్చేటప్పుడు. పొరపాటున రెండొందలు ఎక్కువ ఇచ్చావు”
“లేదు మేడమ్ కరెక్ట్ గానే ఇచ్చాను. మా చెల్లెలు ఆ స్కూల్ లోనే ఉంది. అంత మంది ఆడపిల్లలకి మీరు నాప్కిన్స్ కొనిస్తున్నప్పుడు. ఒకరిద్దరికి నేను ఇవ్వలేనా? పార్సిల్ డెలివరికి నాకు వచ్చే డబ్బు మేడమ్ అది. మిమ్మల్ని మర్చిపోను మేడమ్. మీరు నాకు గుర్తుంటారు . నమస్తే”