Sunday 14 May 2017

వీడేనా?

కొడుకు కార్లో సామాను జాగర్తగా దించే సరికి కోడలు “అనుసూయమ్మ’ ని జాగర్తగా నడిపించి వరండాలో కూర్చోబెట్టింది.
ముందుగానే ఫోన్ చెయ్యటం వల్ల ఆశ్రమ నిర్వాహకులు పరంధామయ్య గారు ఆఫీసు గదిలో కూర్చొని ఉన్నారు.
అనసూయమ్మ కి వెలుతురు బాగా ఉండే కార్నర్ గది కేటాయించేట్టు గట్టి సిఫారసు చేయించాడు కొడుకు. 
గది లోకి ఆమెని ఆమె సామానుని చేర్చాక, బాత్రూము సౌకర్యంగా ఉండటం, గదిలో తిరిగే ఫాను ఉండటం. మంచానికి దోమతెర కట్టుకునే ఏర్పాటు ఉండటం చూసి,కోడలు సంతృప్తి పడింది.
ఆశ్రమం లో వైద్య సౌకర్యాలు, బోజన వసతి, చుట్టూ ఆహ్లాదంగా ఉన్న పరిసరాలు చూసి తను చెల్లించే డబ్బు కి సరిపడేట్టు గా ఉండటం కొడుకుని సంతోషపరిచింది.
ఆశ్రమం రెండో వైపు అనాధ పిల్లల పాఠశాల, మరో వైపు గోవుల సంరక్షణ కేంద్రం విశాలమయిన కూరగాయల తోటలు.. అక్కడక్కాడా బెంచీలు, రాలిపోతున్న ఆకులకు తోడుగా వృద్ధులు
“నీకేం పర్వాలేదమ్మా, ఇక్కడ అన్నీ బాగున్నాయి. ఎంత ఖర్చు అయినా పర్లేదు. నేను పంపుతాను. తరచూ మేము వచ్చి చూస్తూ ఉంటాం.” అన్నాడు కొడుకు. అందులో కొంత మాత్రమే నిజం ఉండటం అన్నపూర్ణమ్మకి తెలుసు. మరికొంత కొడలికి తెలుసు. కొడుకు శ్లేషం లో ఈగలా కొట్టుకు మిట్టాడుతున్నాడు.
పరంధామయ్య గారు అనసూయమ్మకి కేటాయించిన గది వద్దకి వచ్చే సరికి కొడుకు, కోడలు లేచి నిలబడ్డారు.
“ఇక నుండి మా అత్తయ్య గారి బాగోగులన్నీ మీరే శ్రద్ధగా చూసు కోవాలి. మందుల వివరాలు ఈ పుస్తకం లో వ్రాసి ఉన్నాయి” అంది కోడలు.
పరంధామయ్య ఇలాటివి ఎన్నో చూశాడు. అనుసూయమ్మని సూక్షంగా చూస్తూ.. “నిన్నేక్కడో చూసి నట్టు ఉందమ్మా” అన్నాడు. అనసూయమ్మ గాజు కళ్ళతో నవ్వింది.
“జాగర్త బాబు” అంది కొడుకుతో .. “ఏదయినా విశేషం ఉంటే నాకు ఫోన్ చేసి చెప్పమ్మా.” అంది కోడలితో ..
వాళ్ళు వెళ్ళి పోతుంటే.. గేటు వద్దకు వచ్చి వీడ్కోలు చెప్పిందావిడ.
పొడవయిన దారి లో ఎండి న రాలిన ఆకుల మధ్య నెమ్మదిగా నడుస్తూ ఉంటే.. పరంధామయ్య గారు ఎదురోచ్చారు.
“ముప్పై ఏళ్ల క్రితం, మీ బర్త తో వచ్చి ఒక అనాధ శిశువుని దత్తత చేసుకున్నావు. వీడేనా?”

‘అమ్మలకి’ మాతృ దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు......

No comments:

www.susri.home.blog

  అందరికీ నమస్తే 66o పోస్టులు పైగా వ్రాసిన ఈ బ్లాగ్ లోని నా పోస్ట్ లలో  చాలా అచ్చుతప్పులు ఉండటం గమనించాను.  వాటన్నిటినీ ఎడిట్ చేస్తూ, modify...