Wednesday 25 January 2017

గొంతు నొప్పి

నిన్న ఒక కుగ్రామం లోకి వృతి రీత్యా వెళ్లినప్పుడు ఒక జ్ణాపకం కలియబెట్టింది.
..
చాలా కాలం క్రితం సుమారుగా పద్నాలుగు, పదిహేను ఏళ్ళయి ఉంటుంది.
కురిచేడు మండలం లో నాయుడుపాలెం గ్రామం లో ‘కృష్ణ’ అని ఒక ‘RMP’ ఉండేవాడు.
..
అతను మా లబ్ధిదారుడు. ఇంటినుండి తీసుకువెల్లిన కారేజ్ వాళ్ళ ఇంట్లో కూర్చుని తింటున్నాను.
..
అప్పుడు కృష్ణ ఇంటివద్ద లేడు. డిగ్రీ చదివే కుమార్తె, డాక్టరమ్మ అని పిలవబడే ఎప్పుడు స్కూల్ కి వెళ్లని ఆర్‌ఎం‌పి భార్య ఇంట్లో ఉన్నారు.
..
ఒక స్త్రీ ఏడాది లోపు పిల్లని బుజాన వేసుకుని వచ్చింది.
ఎలాటి ఆందోళన కానీ, భయము కానీ ఆమె ముఖం లో లేవు.
వాటిని మించిన శూన్యం, దైన్యం తో మునిగి ఉంది.
..
బుజాన ఉన్న బిడ్డని దించింది. బిడ్డ స్పృహలో లేదు.
డాక్టరమ్మ బిడ్డ పొట్టమీది చర్మాన్ని రెండు వేళ్ళతో పట్టుకుని లాగి వదిలింది. అంటుకున్నట్టు అయిన రెండు పొరలు సాదారణం కావటానికి కొంత సమయం పట్టింది.
డీహైడ్రేషన్ అని కొద్ది దూరం లో కూర్చుని ఉన్న నాకు అర్ధం అయ్యింది.
..
“ఈయన లేడు. పిల్లని కురిచేడు తీసుకువెళ్ళు. పరిస్తితి బాలేదు.” డాక్టరమ్మ చెప్పింది.
..
“ఇప్పుడంత డబ్బులు నాదగ్గర కూడా లేవు. నువ్వే ఏదో ఒక సీసా (సెలైన్) కట్టు”
..
“పసిపిల్లకి నరం దొరకటం కూడా కష్టం. నా దగ్గర కూడా సీసాల్లేవు. కురిచేడు వెళ్ళటమే మంచిది.”
..
“ ఈ మడిసి బెల్దారు పనులకి వెళ్ళి రెండు నెలలయ్యింది. పైసా పంపింది లేదు. ఇంటికి వచ్చింది లేదు. నా దగ్గర డబ్బులేదు. నువ్వే ఏదన్నా చెయ్యి” అందామే.
..
కొద్దినిమిషాలు డాక్టరమ్మ నచ్చ చెప్పి ఆమెని బలవంతాన పంపేసింది.
..
డాక్టరమ్మ నా దగ్గర కి వచ్చి మరో చెంబుతో తాగే నీరు ఇస్తూ.. "ముగ్గురు పిల్లలు ఇలానే పోయినా వెంకమ్మ తీరు మార లేదు.” ఆంది.
అన్నం పూర్తిగా తినకుండా డబ్బా సర్దుకున్నాను. గొంతు నొప్పి మొదలయ్యింది.

No comments:

www.susri.home.blog

  అందరికీ నమస్తే 66o పోస్టులు పైగా వ్రాసిన ఈ బ్లాగ్ లోని నా పోస్ట్ లలో  చాలా అచ్చుతప్పులు ఉండటం గమనించాను.  వాటన్నిటినీ ఎడిట్ చేస్తూ, modify...